ก่อนเกิดสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 เทคโนโลยีดิจิทัลในพิพิธภัณฑ์การเดินเรือเริ่มถูกนำมาประยุกต์ใช้เพียงบางส่วนในด้านนิทรรศการและการศึกษา ภาครัฐจำเป็นต้องแสวงหาวิธีการนำเสนอมรดกทางวัฒนธรรมทางทะเลที่ค้นพบและศึกษาวิจัยใหม่อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ผู้สนใจและนักเรียนที่ไม่สามารถเข้าชมพิพิธภัณฑ์ได้โดยตรงสามารถเข้าถึงข้อมูลเหล่านี้ได้ในช่วงสถานการณ์โรคระบาด วิธีการที่ง่ายที่สุดคือการนำเสนอมรดกทางวัฒนธรรมทางทะเลที่มีอยู่ผ่านช่องทางออนไลน์ เพื่อให้สาธารณชนสามารถเข้าถึงและเรียนรู้ได้อย่างสะดวก ด้วยเหตุนี้ การแปลงข้อมูลดิจิทัลที่มีอยู่ให้เป็นเนื้อหาดิจิทัลรูปแบบใหม่จึงเป็นภารกิจเร่งด่วน โดยเนื้อหาดิจิทัลที่พัฒนาขึ้นใหม่นี้ได้รับการเผยแพร่ผ่านพิพิธภัณฑ์ออนไลน์ ซึ่งเกิดจากความร่วมมือกับเว็บไซต์พอร์ทัล และมีการเชื่อมโยงกับแพลตฟอร์ม YouTube และสื่อสังคมออนไลน์อื่นๆ แต่เมื่อสถานการณ์การแพร่ระบาดเริ่มคลี่คลาย  มีความจำเป็นต้องมีการพัฒนาเทคนิคการจัดแสดงและวิธีการให้การศึกษารูปแบบใหม่ เพื่อส่งเสริมให้ผู้เข้าชมและนักเรียนที่คุ้นชินกับการเสพเนื้อหาดิจิทัลให้กลับมาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์อีกครั้ง 

     จอง ยอง-ฮวา เป็นนักวิจัยและนักวิทยาศาสตร์ด้านการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมใต้น้ำ ปฏิบัติงาน ณ สถาบันวิจัยมรดกทางวัฒนธรรมทางทะเลแห่งสาธารณรัฐเกาหลี ตั้งแต่ ค.ศ. 2002 สถาบันดังกล่าวรับผิดชอบการดำเนินงานพิพิธภัณฑ์การเดินเรือสองแห่ง ได้แก่ แห่งแรกซึ่งเปิดให้บริการเมื่อ ค.ศ. 1994 และมีประวัติการดำเนินงานยาวนานกว่า 30 ปี และแห่งที่สองซึ่งเปิดให้บริการเมื่อ ค.ศ. 2018